вовеки

Том: 4, старонка: 74.

img/04/04-074_0372_Вовеки.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

вове́к и вове́ки нареч.

1. наве́к, наве́кі, ве́чна;

2. (никогда) паве́к, даве́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваве́кі нареч. вове́к, вове́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́к нареч. ввек, вове́к, вове́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вавеќі (БРС). Рус. вовеки, серб.-харв. ва̏ве̄к, ст.-слав. вовѣкъ, вовѣки. Прасл. прыназоўнікава-адыменнае ўтварэнне. Аднак у сучасную беларускую мову слова трапіла з ц.-слав. праз рэлігійныя тэксты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)