вило́к м., разг. кача́н, -на́ м., гало́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кача́н, -на́ м. коча́н, вило́к;

к. капу́сты — коча́н (вило́к) капу́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Віло́к ’качан капусты’ (Растарг.) — пранікненне з рус. моўнай тэрыторыі, дзе вилок ’тс’ < вил < вить (Фасмер, 1, 315; Шанскі, 1, В, 98; Праабражэнскі, 1, 84; КЭСРЯ, 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)