визг м. віск, род. ві́ску м., ві́скат, -ту м.; (писк) піск, род. пі́ску м.; (скуление) скавыта́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вішча́нне ср. визг м., визжа́ние, взви́згивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віската́нне ср., разг. визжа́ние; визг м., визготня́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скавыта́нне ср., прям., перен. визг м., визжа́ние, скуле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

еката́нне ср.

1. стена́ние;

2. визжа́ние, визг м.;

1, 2 см. еката́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Візг ’візгат, пранізлівы, рэзкі гук’ (КТС). Рус. визг ’тс’. У іншых слав. мовах маецца глухі варыянт гэтай лексемы visk‑. Звонкасць ‑зг абумоўлена, відаць, інтэрвакальнай пазіцыяй. Да віск (гл.). Сюды ж новаўтварэнні візгат, візгатня, візгатанне, візготны, візгатаць, візгатліва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піск (род. пі́ску) м. писк; визг; взвизг;

◊ ні ~ку ні ві́ску — ни шу́му ни га́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скуго́ленне ср.

1. вытьё, завыва́ние; скуле́ние, визг м.;

2. перен., разг. скулёж м.;

1, 2 см. скуго́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віск (род. ві́ску) м. визжа́ние ср., визг, визготня́ ж., вереща́ние ср.;

◊ ні пі́ску ні ві́ску — ни шу́му ни га́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вішча́ць (БРС, Нас., Касп., Шат., Бяльк., Бес., Бір. Дзярж., Сцяшк. МГ), вішчэ́ць (Інстр. III, Гарэц.). Рус. визг, визжа́ть, укр. визга́ти, виска́ти, вища́ти, ст.-рус. вискати ’ржаць’, ц.-слав. виштати, виснѫти ’пішчаць, шаптаць’, балг. виждя́ ’вішчу’, серб.-харв. ви̏ска ’ржанне, крык’, ви̏снути ви̑сне̑м ’крыкнуць’, польск. wiskać, wiszczeć. Прасл. *visk‑, *vizg‑ ’вішчаць, іржаць’ гукапераймальнага паходжання (Фасмер, 1, 313; Скок, 3, 597). Праабражэнскі (1, 83) супастаўляе таксама з н.-в.-ням. wiehern ’іржаць’. Гл. віск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)