взвали́ть сов., прям., перен. узвалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвярну́ць сов., разг.

1. взрыть;

у. усю́ зямлю́ — взрыть всю зе́млю;

2. прям., перен. взвали́ть;

у. пакла́жу на возвзвали́ть покла́жу на воз;

у. віну́ на каго́е́будзьвзвали́ть вину́ на кого́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвалі́ць сов., в разн. знач. взвали́ть;

у. мяшо́к на пле́чывзвали́ть мешо́к на пле́чи;

на мяне́і́лі гэ́ту пра́цу — на меня́ взвали́ли э́ту рабо́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўспіра́ць сов., разг. (о многом, о многих)

1. (что-л. тяжёлое) взвали́ть;

2. (надеть что-л. тесное, неподходящее) напя́лить;

3. взнести́, внести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успе́рці сов., разг.

1. (погрузить что-л. тяжёлое) взвали́ть;

у. мех на возвзвали́ть мешо́к на воз;

2. (надеть что-л. тесное, неподходящее) напя́лить;

бо́ты це́сныя, ледзь успёр на но́гі — сапоги́ те́сные, е́ле напя́лил на́ ноги;

3. опере́ть, облокоти́ть;

4. встащи́ть, втащи́ть;

у. чамада́н на пя́ты паве́рх — встащи́ть (втащи́ть) чемода́н на пя́тый эта́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спина́ ж. спі́на, -ны ж.; пле́чы, род. плячэ́й и плеч;

взвали́ть но́шу на́ спину узвалі́ць но́шу на пле́чы;

распрями́ть спи́ну вы́прастаць спі́ну (пле́чы);

на со́бственной спине́ (испыта́ть, узна́ть что́-л.) на ўла́снай спі́не (зазна́ць што-не́будзь);

выезжа́ть на чье́й-л. спине́ выязджа́ць на чыёй-не́будзь спі́не;

гнуть спи́ну гнуць спі́ну;

за спино́й (у кого-л.) де́лать (что-л.) за пляча́мі (у каго-небудзь) рабі́ць (што-небудзь);

поверну́ться спино́й (к кому-л.) павярну́цца пляча́мі (да каго-небудзь);

показа́ть спи́ну паказа́ць спі́ну;

нож в спи́ну нож у спі́ну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плечо́ в разн. знач. плячо́, -ча́ ср.;

перело́м плеча́ перало́м пляча́;

пра́вое (ле́вое) плечо́ вперёд! воен. пра́вае (ле́вае) плячо́ напе́рад!;

на плечо́! воен. на плячо́!;

плечо́ коромы́сла плячо́ каро́мысла;

на плеча́х проти́вника воен. на пляча́х праці́ўніка;

плечо́м к плечу́ плячо́ ў плячо́;

по плечу́ пад сі́лу, па сі́ле;

не по плечу́ не пад сі́лу;

име́ть го́лову на плеча́х мець галаву́ на пляча́х;

име́ть за плеча́ми мець за пляча́мі;

пожима́ть плеча́ми паціска́ць пляча́мі;

руби́ть с плеча́ сячы́ з-за пляча́;

с плеч доло́й! з плячэ́й дало́ў!;

гора́ с плеч гара́ з плячэ́й;

вы́нести на свои́х плеча́х вы́несці на сваі́х пляча́х;

взвали́ть на пле́чи узвалі́ць на пле́чы;

лежа́ть на плеча́х ляжа́ць на пляча́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пле́чы (род. плячэ́й)

1. см. плячо́;

2. только мн., порт. спи́нка ж.;

3. только мн. спина́ ж.;

штурхану́ць у п. — толкну́ть в спи́ну;

4. род. плеч карт. руба́шка;

як гара́ з плячэ́й — как гора́ с плеч;

мець за пляча́мі — име́ть за плеча́ми;

паціска́ць пляча́мі — пожима́ть плеча́ми;

узвалі́ць на п.взвали́ть на пле́чи;

з плеч дало́ў — с плеч доло́й;

як у бо́га за пляча́мі — как у Христа́ за па́зухой;

вы́везці (вы́несці) на сваі́х пляча́х — вы́везти (вы́нести) на свои́х плеча́х;

стая́ць за пляча́мі — (у каго) стоя́ть за спино́й (у кого);

сядзе́ць за пляча́мі — (чыімі) сиде́ть за спино́й (чьей);

за пляча́мі (у каго) рабі́ць (што) — за спино́й (у кого) де́лать (что);

за пляча́мі не насі́ць — в тя́гость не бу́дет; карма́н не дерёт;

ляжа́ць на пляча́х — лежа́ть на плеча́х;

з чужы́х плячэ́й — с чужо́го плеча́;

мець галаву́ на пляча́х — име́ть го́лову на плеча́х;

на пляча́х праці́ўнікавоен. на плеча́х проти́вника;

ко́сы са́жань у пляча́х — коса́я са́жень в плеча́х, пле́чи — коса́я са́же́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)