взблеск бліск, род. блі́ску м., вы́бліск, -ку м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́бліск, -ку м. взблёскивание ср.; вспы́шка ж., взблеск
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бліск (род. блі́ску) м.
1. блеск, сверка́ние ср.;
2. взблеск, вспы́шка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бляск (род. бля́ску) м.
1. блеск, взблеск; (глянец — ещё) лоск;
начы́сціць бо́ты да ~ку — начи́стить сапоги́ до бле́ска (ло́ска);
2. за́рево ср., о́тсвет, о́тблеск;
б. пажа́ру — за́рево пожа́ра;
б. со́нечных прамянёў — о́тблеск со́лнечных луче́й;
3. перен. блеск, лоск;
б. убра́ння — блеск наря́да;
б. та́ленту — блеск тала́нта;
сталі́чны б. — столи́чный блеск (лоск);
◊ з ~кам — с бле́ском;
ва ўсім ~ку — во всём бле́ске
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)