ве́шатель уст. ве́шальнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́шальнік м. ве́шатель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ве́шацель ’вешальнік, той, хто вешае’ (БРС, КТС) < з рус. вешатель ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 56). Сюды ж вешацельскі (Яруш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)