ветраны́, -а́я, -о́е.

Які прыводзіцца ў рух ветрам.

В. млын.

○

Ветраная воспа — часцей дзіцячая заразная хвароба, якая суправаджаецца буйным сыпам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́траны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́траны ве́траная ве́транае ве́траныя
Р. ве́транага ве́транай
ве́транае		 ве́транага ве́траных
Д. ве́транаму ве́транай ве́транаму ве́траным
В. ве́траны (неадуш.)
ве́транага (адуш.)		 ве́траную ве́транае ве́траныя (неадуш.)
ве́траных (адуш.)
Т. ве́траным ве́транай
ве́транаю		 ве́траным ве́транымі
М. ве́траным ве́транай ве́траным ве́траных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ветраны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ветраны́ ветрана́я ветрано́е ветраны́я
Р. ветрано́га ветрано́й
ветрано́е		 ветрано́га ветраны́х
Д. ветрано́му ветрано́й ветрано́му ветраны́м
В. ветраны́ (неадуш.)
ветрано́га (адуш.)		 ветрану́ю ветрано́е ветраны́я (неадуш.)
ветраны́х (адуш.)
Т. ветраны́м ветрано́й
ветрано́ю		 ветраны́м ветраны́мі
М. ветраны́м ветрано́й ветраны́м ветраны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ве́траны, -ая, -ае.

1. Які суправаджаецца ветрам, з ветрам.

В. дзень.

Сягоння ветрана (безас.; у знач. вык.).

2. перан. Легкадумны, пусты.

В. хлопец.

|| наз. ве́транасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ветраны́

1. ве́тряный, ветряно́й;

в. млын — ветряна́я ме́льница;

2. мед. ве́тряный;

~на́я во́спа — ве́тряная о́спа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́траны, ‑ая, ‑ае.

1. З ветрам, які суправаджаецца ветрам. Ветраны дзень. Ветранае надвор’е.

2. перан. Разм. Легкадумны; пусты. [Дзіміна] здавалася Максіму Сцяпанавічу несур’ёзнай, ветранай. Карпаў. [Маша] ніколі не была такой ветранай, каб ад аднаго бегчы да другога. Шамякін.

ветраны́, ‑а́я, ‑о́е.

Які прыводзіцца ў рух ветрам. Ветраны млын.

•••

Ветраная воспа гл. воспа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́траны

1. wíndig; wíndstark;

на дварэ́ ве́траныа dráußen ist es wíndig;

2. (пра чалавека) léichtsinnig, léichtfertig, únbesonnen;

ве́траныыя паво́дзіны léichtfertiges Betrágen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ве́траны ’які прыводзіцца ў рух ветрам, адносіцца да ветру, пашыраецца з ветрам’, (перан.) ’легкадумны’ (КТС, БРС, Сцяшк.), укр. вітряни́й, рус. ве́тряный, ветряно́й, ве́треный, ст.-рус. вѣтреный, вѣтряный, польск. wietrzny, н.-луж. wětšnu, в.-луж. wětrny, чэш. větrný, větrní, славац. veterný, славен. vétrn, vetrén, макед. ветрен, балг. ветрен, ст.-слав. вѣтренъ, вѣтрьнь. Прасл. větrьnъ. Прыметнік, утвораны пры дапамозе суф. ‑ьn‑ ад асновы імені větr‑ (гл. ве́цер).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВЕТРАНЫ́ МЛЫН,

гл. Вятрак.

т. 4, с. 130

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вятра́к, ветрака́, мн. ветракі́, ветрако́ў, м.

Ветраны млын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)