марское ці рачное судна, якое рухаецца пры дапамозе ветразяў. Адрозніваюць па колькасці мачтаў (ад 1 да 7) і тыпу ветразевага ўзбраення. Бываюць з прамымі ветразямі (брыг, кліпер), косымі (шхуна), камбінаванымі (барк, баркенціна, брыганціна). Кіруюць ветразевым суднам (мяняюць курс, скорасць і інш.) узгоднена рулём і ветразямі. У сучасным флоце выкарыстоўваюцца як спартыўныя, турысцкія, прагулачныя, вучэбныя.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ве́тразевы
прыметнік, адносны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
ве́тразевы
ве́тразевая
ве́тразевае
ве́тразевыя
Р.
ве́тразевага
ве́тразевай ве́тразевае
ве́тразевага
ве́тразевых
Д.
ве́тразеваму
ве́тразевай
ве́тразеваму
ве́тразевым
В.
ве́тразевы (неадуш.) ве́тразевага (адуш.)
ве́тразевую
ве́тразевае
ве́тразевыя (неадуш.) ве́тразевых (адуш.)
Т.
ве́тразевым
ве́тразевай ве́тразеваю
ве́тразевым
ве́тразевымі
М.
ве́тразевым
ве́тразевай
ве́тразевым
ве́тразевых
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ДЖО́НКА
(малайскае djong, скажонае кіт. чуань судна),
грузавое драўлянае ветразевае судна з шырокімі і высока прыўзнятымі кармой і носам. Мае 2—4 мачты. Ветразі чатырохвугольнай формы з цыновак і бамбукавых рэек. Асадка невялікая, грузападымальнасць да 600 т. На Дж. перавозяць грузы, выкарыстоўваюць як жыллё. Распаўсюджаны ў Паўд.-Усх. Азіі.