весяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца вясёлым, весялейшым.

|| зак. павесяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

весяле́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. весяле́ю весяле́ем
2-я ас. весяле́еш весяле́еце
3-я ас. весяле́е весяле́юць
Прошлы час
м. весяле́ў весяле́лі
ж. весяле́ла
н. весяле́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час весяле́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

весяле́ць несов. веселе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

весяле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца вясёлым, весялейшым. Здаўшы экзамен, Раман весялеў, з твару сходзіла напружанасць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Весяле́ць ’станавіцца вясёлым’ (КТС, БРС), укр. веселі́ти, рус. веселе́ть, польск. weseleć, уст. wiesielić ’станавіцца вясёлым’; (паэт.) ’праслаўляць’, славен. veselẹ́ti > veselíti ’радаваць’. У значэнні ’станавіцца вясёлым’ — гэта ўсходне-славянскі адпрыметнікавы дзеяслоў з суф. ‑ěti ад вясёлы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павесяле́ць гл. весялець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веселе́ть несов. весяле́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brighten

[ˈbraɪtən]

1.

v.i.

1) праясьня́цца, разьясьня́цца; ясьне́ць; распаго́джвацца, выпаго́джвацца (пра не́ба)

2) праясьня́цца; ясьне́ць; весяле́ць (пра твар, по́зірк)

2.

v.t.

праясьня́ць; ажыўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lighten

I [ˈlaɪtən]

1.

v.i.

1) сьвятле́ць

2) сьвяці́цца, ясьне́ць

3) блі́скаць мала́нкай

it thundered and lightened — Грыме́ла і блі́скалі мала́нкі

2.

v.t.

асьвятля́ць

II [ˈlaɪtən]

1.

v.t.

зьмянша́ць цяжа́р; зьмякча́ць, паслабля́ць (боль); палягча́ць

2.

v.i.

1) лягчэ́ць

2) Figur. адчува́ць палёгку; весяле́ць; узьніма́цца

Their spirits lightened — У іх узьня́ўся настро́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)