веселя́щий
1. прич. які́ (што) весялі́ць;
2. / веселя́щий газ хим. вясе́лячы газ.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вясе́лячы (газ) ’закіс азоту, які ап’яняе чалавека’ (БРС). Запазычанне (калька) з рус. веселящий (газ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)