ве́ршавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́ршавы ве́ршавая ве́ршавае ве́ршавыя
Р. ве́ршавага ве́ршавай
ве́ршавае		 ве́ршавага ве́ршавых
Д. ве́ршаваму ве́ршавай ве́ршаваму ве́ршавым
В. ве́ршавы (неадуш.)
ве́ршавага (адуш.)		 ве́ршавую ве́ршавае ве́ршавыя (неадуш.)
ве́ршавых (адуш.)
Т. ве́ршавым ве́ршавай
ве́ршаваю		 ве́ршавым ве́ршавымі
М. ве́ршавым ве́ршавай ве́ршавым ве́ршавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́ршавы лит. стихово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верш, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікі мастацкі твор, напісаны рытмізаванай мовай.

Зборнік вершаў.

Вершы Максіма Багдановіча.

2. Адзінка рытмічна арганізаванай мовы, вершаваны радок.

Памер верша.

Раман у вершах.

3. Рытмізаваная мова.

Гаварыць вершам.

○

Белы верш — верш без рыфмы.

Вольны верш — верш, які не мае рыфмы і характарызуецца няпэўнай колькасцю стоп у радку.

Верш у прозе — невялікі эмацыянальна насычаны твор у празаічнай форме.

|| прым. ве́ршавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стихово́й лит. ве́ршавы, вершава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)