верхо́вый, см. верхово́й​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верховый

Том: 3, старонка: 134.

img/03/03-134_0758_Верховый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

вярхо́вы в разн. знач. верхово́й, верхо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вярхо́вушка ’від лінейкі, экіпаж’ (Касп.). Да вярховы < верх (гл.); параўн. ст.-рус. верховой, верховый ’які прызначаецца для язды вярхом’. Суфікс ‑(ов)ушк‑а мае размоўнае адценне. Такое ж адценне экспрэсіўнасці заключаецца ў драг. лёхкову́шка ’легкавая машына’, гродз. легкаву́шка ’тс’ (Сцяш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)