верхала́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верхала́зны верхала́зная верхала́знае верхала́зныя
Р. верхала́знага верхала́знай
верхала́знае		 верхала́знага верхала́зных
Д. верхала́знаму верхала́знай верхала́знаму верхала́зным
В. верхала́зны (неадуш.)
верхала́знага (адуш.)		 верхала́зную верхала́знае верхала́зныя (неадуш.)
верхала́зных (адуш.)
Т. верхала́зным верхала́знай
верхала́знаю		 верхала́зным верхала́знымі
М. верхала́зным верхала́знай верхала́зным верхала́зных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верхала́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па выкананні работ на вялікай вышыні.

2. Гарэза, свавольнік (разм.).

|| ж. верхала́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак (да 2 знач.; разм.).

|| прым. верхала́зны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Верхалазныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)