ве́рующий рел.

1. прич. які́ (што) ве́рыць;

2. прил. ве́руючы;

3. сущ. ве́руючы, -чага м., ве́рнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верующий

Том: 3, старонка: 131.

img/03/03-131_0745_Верующий.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ве́руючы м., сущ. ве́рующий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)