ве́рный

1. (правильный) пра́вільны, слу́шны; (точный) дакла́дны;

ве́рное реше́ние зада́чи праві́льнае рашэ́нне зада́чы;

ве́рный перево́д пра́вільны (дакла́дны) перакла́д;

2. (надёжный) надзе́йны, пэ́ўны;

ве́рная опо́ра надзе́йная (пэ́ўная) апо́ра;

ве́рное сре́дство надзе́йны (пэ́ўны) сро́дак;

3. (преданный) ве́рны, адда́ны;

ве́рный друг ве́рны (адда́ны) ся́бар;

ве́рный своему́ сло́ву ве́рны свайму́ сло́ву;

4. (несомненный) пэ́ўны; (неизбежный) неміну́чы, непазбе́жны;

ве́рная смерть пэ́ўная (неміну́чая, непазбе́жная) смерць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верный

Том: 3, старонка: 126.

img/03/03-126_0717_Верный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ве́рны в разн. знач. ве́рный; (неизменный в своих чувствах и обязанностях — ещё) пре́данный, неизме́нный, испы́танный; постоя́нный;

в. сваі́м абяца́ннямве́рный свои́м обеща́ниям;

~нае сло́ва — ве́рное сло́во;

в. следве́рный след;

~ная смерць — ве́рная смерть;

в. другве́рный (пре́данный, испы́танный, неизме́нный) друг;

~нае — во́ка ве́рный глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярне́йшы прил. сравнит. ст. верне́е, бо́лее ве́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правільне́йшы прил. сравнит. ст., разг. пра́вильнее, бо́лее пра́вильный; верне́е; бо́лее ве́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надёжный

1. надзе́йны; (верный) пэ́ўны;

2. (прочный) надзе́йны, мо́цны, трыва́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неизме́нный

1. (неизменяющийся) нязме́нны; (непоколебимый) непахі́сны; (постоянный) ста́лы, заўсёдны;

2. (верный) ве́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́рность

1. (правильность) пра́вільнасць, -ці ж., слу́шнасць, -ці ж.;

2. (преданность) ве́рнасць, -ці ж., адда́насць, -ці ж.; см. ве́рный 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пре́данный

1. прич. адда́дзены;

2. прич. вы́дадзены; см. преда́ть;

3. прил. адда́ны; (верный) ве́рны;

пре́данный сын наро́да адда́ны (ве́рны) сын наро́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уга́дывать несов.

1. (догадываться) уга́дваць;

2. (предусматривать) уга́дваць;

3. (опознавать) прост. пазнава́ць;

4. (случайно давать верный ответ) патрапля́ць; см. угада́ть 1—4;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)