ве́рный
1. (правильный) пра́вільны, слу́шны; (точный) дакла́дны;
ве́рное реше́ние зада́чи праві́льнае рашэ́нне зада́чы;
ве́рный перево́д пра́вільны (дакла́дны) перакла́д;
2. (надёжный) надзе́йны, пэ́ўны;
ве́рная опо́ра надзе́йная (пэ́ўная) апо́ра;
ве́рное сре́дство надзе́йны (пэ́ўны) сро́дак;
3. (преданный) ве́рны, адда́ны;
ве́рный друг ве́рны (адда́ны) ся́бар;
ве́рный своему́ сло́ву ве́рны свайму́ сло́ву;
4. (несомненный) пэ́ўны; (неизбежный) неміну́чы, непазбе́жны;
ве́рная смерть пэ́ўная (неміну́чая, непазбе́жная) смерць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
верный
Том: 3, старонка: 126.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
ве́рны в разн. знач. ве́рный; (неизменный в своих чувствах и обязанностях — ещё) пре́данный, неизме́нный, испы́танный; постоя́нный;
в. сваі́м абяца́нням — ве́рный свои́м обеща́ниям;
~нае сло́ва — ве́рное сло́во;
в. след — ве́рный след;
~ная смерць — ве́рная смерть;
в. друг — ве́рный (пре́данный, испы́танный, неизме́нный) друг;
~нае — во́ка ве́рный глаз
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вярне́йшы прил. сравнит. ст. верне́е, бо́лее ве́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
правільне́йшы прил. сравнит. ст., разг. пра́вильнее, бо́лее пра́вильный; верне́е; бо́лее ве́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надёжный
1. надзе́йны; (верный) пэ́ўны;
2. (прочный) надзе́йны, мо́цны, трыва́лы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неизме́нный
1. (неизменяющийся) нязме́нны; (непоколебимый) непахі́сны; (постоянный) ста́лы, заўсёдны;
2. (верный) ве́рны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́рность
1. (правильность) пра́вільнасць, -ці ж., слу́шнасць, -ці ж.;
2. (преданность) ве́рнасць, -ці ж., адда́насць, -ці ж.; см. ве́рный 1, 3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пре́данный
1. прич. адда́дзены;
2. прич. вы́дадзены; см. преда́ть;
3. прил. адда́ны; (верный) ве́рны;
пре́данный сын наро́да адда́ны (ве́рны) сын наро́да.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уга́дывать несов.
1. (догадываться) уга́дваць;
2. (предусматривать) уга́дваць;
3. (опознавать) прост. пазнава́ць;
4. (случайно давать верный ответ) патрапля́ць; см. угада́ть 1—4;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)