вербава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вербава́ны |
вербава́ная |
вербава́нае |
вербава́ныя |
| Р. |
вербава́нага |
вербава́най вербава́нае |
вербава́нага |
вербава́ных |
| Д. |
вербава́наму |
вербава́най |
вербава́наму |
вербава́ным |
| В. |
вербава́ны (неадуш.) вербава́нага (адуш.) |
вербава́ную |
вербава́нае |
вербава́ныя (неадуш.) вербава́ных (адуш.) |
| Т. |
вербава́ным |
вербава́най вербава́наю |
вербава́ным |
вербава́нымі |
| М. |
вербава́ным |
вербава́най |
вербава́ным |
вербава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вербава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вербава́ны |
вербава́ная |
вербава́нае |
вербава́ныя |
| Р. |
вербава́нага |
вербава́най вербава́нае |
вербава́нага |
вербава́ных |
| Д. |
вербава́наму |
вербава́най |
вербава́наму |
вербава́ным |
| В. |
вербава́ны (неадуш.) вербава́нага (адуш.) |
вербава́ную |
вербава́нае |
вербава́ныя (неадуш.) вербава́ных (адуш.) |
| Т. |
вербава́ным |
вербава́най вербава́наю |
вербава́ным |
вербава́нымі |
| М. |
вербава́ным |
вербава́най |
вербава́ным |
вербава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вербава́ць, вярбу́ю, вярбу́еш, вярбу́е; вярбу́й; вербава́ны; незак., каго.
Набіраць, наймаць людзей на якую-н. працу, схіляць да ўступлення ў якую-н. арганізацыю.
В. рабочых на лесараспрацоўкі.
В. дабравольцаў.
|| зак. завербава́ць, -вярбу́ю, -вярбу́еш, -вярбу́е; -вярбу́й; -вербава́ны.
|| наз. вярбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бо́вак, ж.
|| прым. вярбо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навербава́ць, -вярбу́ю, -вярбу́еш, -вярбу́е; -вярбу́й; -вербава́ны; зак., каго-што.
Завербаваць у нейкай колькасці.
Н. рабочых на будоўлю.
|| незак. навярбо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)