верадзі́цца, вераджу́ся, вярэ́дзішся, вярэ́дзіцца; незак. (разм.).

Натруджвацца, надрывацца, што-н. робячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вераджу́ся вярэ́дзімся
2-я ас. вярэ́дзішся вярэ́дзіцеся
3-я ас. вярэ́дзіцца вярэ́дзяцца
Прошлы час
м. верадзі́ўся верадзі́ліся
ж. верадзі́лася
н. верадзі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верадзі́цца несов., разг.

1. надрыва́ться, надса́живаться;

2. страд. натру́живаться; береди́ться; см. верадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярэ́дзіцца, вярэ́джуся, вярэ́дзішся, вярэ́дзіцца; незак. (разм.).

Тое, што і верадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вярэ́дзіцца несов., разг., см. верадзі́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вярэ́дзіць і вярэдзіцца (БРС, КТС). Да верадзіць, верадзіцца (гл.). Сюды ж вярэдліва (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)