Ве́прын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ве́прын
Р. Ве́прына
Д. Ве́прыну
В. Ве́прын
Т. Ве́прынам
М. Ве́прыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вепрын (в.) 3/32; 11/265 (к.), 266

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вепрын (радовішча цэментавых глін, Чэрыкаўскі р-н) 11/265

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)