вепручы́ны гл. вяпрук.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вепручы́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вепручы́ны вепручы́ная вепручы́нае вепручы́ныя
Р. вепручы́нага вепручы́най
вепручы́нае		 вепручы́нага вепручы́ных
Д. вепручы́наму вепручы́най вепручы́наму вепручы́ным
В. вепручы́ны (неадуш.)
вепручы́нага (адуш.)		 вепручы́ную вепручы́нае вепручы́ныя (неадуш.)
вепручы́ных (адуш.)
Т. вепручы́ным вепручы́най
вепручы́наю		 вепручы́ным вепручы́нымі
М. вепручы́ным вепручы́най вепручы́ным вепручы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вепручы́ны каба́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вепручы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вепрука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяпру́к, вепрука́, мн. вепрукі́, вепруко́ў, м.

Самец свойскай свінні.

|| памянш. вепручо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. вепручы́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вепручы́на, -ы, ж.

Мяса дзікай свінні.

Пакаштаваць вепручыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вепручы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вепручы́на
Р. вепручы́ны
Д. вепручы́не
В. вепручы́ну
Т. вепручы́най
вепручы́наю
М. вепручы́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каба́ний

1. (о дикой свинье) кабано́ў, дзічы́ны, дзіко́ў;

2. (о самце домашней свиньи) парсючы́ны; вепручы́ны; (притяжательное) парсюко́ў, кабано́ў, вепруко́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)