Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ве́нзель, -я, мн. -і, -яў, м.
Пачатковыя літары імя і прозвішча або імя і імя па бацьку, звязаныя ў агульны малюнак.
|| прым.ве́нзелевы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ве́нзельм.ве́нзель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́нзельве́нзель, -ля м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́нзель, ‑я, м.
Пачатковыя літары імя і прозвішча або двух імён, звязаныя агульным малюнкам.
[Ад польск. węzeł — вузел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВЕ́НЗЕЛЬ
(ад польск. węzeł вузел),
манаграма, пачатковыя літары тытула, імя і прозвішча адной або некалькіх асоб, якія звычайна пераплятаюцца паміж сабою і ўтвараюць своеасаблівы ўзор, малюнак. Мог быць упрыгожаны вянком, каронаю і інш.Вензель манархаў выкарыстоўваўся як геральдычны сімвал на грашовых знаках і інш. (напр., вензельвял. князёў ВКЛ: Жыгімонта II Аўгуста — SA; Стафана Баторыя — SR; Яна II Казіміра Вазы — JKR). Выкарыстоўваецца і як фірменная марка.