Веляці́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Веляці́н
Р. Велеціна́
Д. Велеціну́
В. Веляці́н
Т. Велеціно́м
М. Веляціне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Веляцін (в.) 3/13; 11/71 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)