вельве́т, -у, М -ве́це, м.

Баваўняная рубчастая тканіна з густым кароткім ворсам.

|| прым. вельве́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вельве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вельве́т
Р. вельве́ту
Д. вельве́ту
В. вельве́т
Т. вельве́там
М. вельве́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вельве́т, -ту м., текст. вельве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вельве́т текст. вельве́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вельве́т, ‑у, М ‑веце, м.

Баваўняная тканіна з густым стаячым ворсам, падобная на аксаміт.

[Англ. velvet — аксаміт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЕЛЬВЕ́Т

(ад англ. velvet аксаміт),

вельвецін, шчыльная баваўняная ці сінт. тканіна, якая мае на добрым баку падоўжныя рубчыкі з уточнага ворсу. Вельвет-корд мае шырокія, вельвет-рубчык — вузкія рубчыкі. З вельвету шыюць курткі, касцюмы і інш.

т. 4, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вельве́т м. тэкст. (Báumwoll)samt m -(e)s, -e, Velvet [´vɛlvət] m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вельве́т

(англ. velvet = аксаміт)

баваўняная ці сінтэтычная тканіна з густым ворсам, падобная на аксаміт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штрукс, ‑у, м.

1. Тканіна, падобная на вельвет.

2. толькі мн. (штру́ксы, ‑аў). Штаны асобага крою з такой тканіны.

[Ням. Struck.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

corduroy [ˈkɔ:dərɔɪ] n. textile рубча́сты пліс; вельве́т; pl. corduroys вельве́тавыя або́ плі́савыя штаны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)