Ве́жкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ве́жкі
Р. Ве́жак
Ве́жкаў
Д. Ве́жкам
В. Ве́жкі
Т. Ве́жкамі
М. Ве́жках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вежкі (в.) 3/6; 4/398 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ве́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́жка ве́жкі
Р. ве́жкі ве́жак
Д. ве́жцы ве́жкам
В. ве́жку ве́жкі
Т. ве́жкай
ве́жкаю		 ве́жкамі
М. ве́жцы ве́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піна́кль

(фр. pinacle)

дэкаратыўныя вежкі на контрфорсах або на іншых архітэктурных частках познараманскіх і гатычных цэркваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)