вдо́вый

1. прил. заўдаве́лы;

2. сущ. (вдовец) удаве́ц, род. удаўца́ м.; (вдова) удо́вая, -вай ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вдовый

Том: 3, старонка: 40.

img/03/03-040_0277_Вдовый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

удо́вы разг. вдо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)