вверя́ть несов. давяра́ць; (поручать) даруча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давяра́ць несов.

1. доверя́ть; вверя́ть; поверя́ть; см. даве́рыць;

2. (иметь доверие к кому-л.) доверя́ть;

ён мне ~ра́е ва ўсім — он мне доверя́ет во всём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)