вве́рить сов. даве́рыць; (поручить) даручы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даве́рыць сов. дове́рить; вве́рить; пове́рить;

ён ~рыў мне сваю́ маёмасць — он дове́рил мне своё иму́щество;

д. сваю́ та́йну дру́гу — вве́рить (пове́рить) свою́ та́йну дру́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)