вачні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вачні́чны вачні́чная вачні́чнае вачні́чныя
Р. вачні́чнага вачні́чнай
вачні́чнае		 вачні́чнага вачні́чных
Д. вачні́чнаму вачні́чнай вачні́чнаму вачні́чным
В. вачні́чны (неадуш.)
вачні́чнага (адуш.)		 вачні́чную вачні́чнае вачні́чныя (неадуш.)
вачні́чных (адуш.)
Т. вачні́чным вачні́чнай
вачні́чнаю		 вачні́чным вачні́чнымі
М. вачні́чным вачні́чнай вачні́чным вачні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вачні́чны глазни́чный; см. вачні́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вачні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Паглыбленне ў пярэдняй частцы чэрапа, у якім змяшчаецца вочны яблык.

|| прым. вачні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глазни́чный вачні́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)