ваці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ваці́н
Р. ваці́ну
Д. ваці́ну
В. ваці́н
Т. ваці́нам
М. ваці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ваці́н, -у, м.

Рэдкая трыкатажная тканіна з густым начосам, якая падшываецца пад падкладку для ўцяплення вопраткі.

|| прым. ваці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваці́н, -ну м., текст. вати́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваці́н, ‑у, м.

Рэдкая трыкатажная тканіна з густым начосам для ўцяплення вопраткі. Паліто на ваціне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАЦІ́Н,

палатно (таўшчынёй 3—12 мм) з аднабаковым ці двухбаковым начосам. Вырабляюць баваўняны, шарсцяны, паўшарсцяны. Выкарыстоўваюць для ўцяплення вопраткі (заменнік ваты). У Беларусі вацін выпускае Віцебскі дывановы камбінат.

т. 4, с. 47

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ваці́н м synthétische Wátte, Kúnststoffvlies n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ваці́н

(ад вата)

трыкатажная гканіна з густым начосам, якая падшываецца пад падкладку для ўцяплення вопраткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ва́тин ваці́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wadding [ˈwɒdɪŋ] n.

1. по́дбіўка, падкла́дка

2. ва́та; ваці́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wattelíne

f - ваці́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)