ватарпа́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ватарпа́с |
ватарпа́сы |
| Р. |
ватарпа́са |
ватарпа́саў |
| Д. |
ватарпа́су |
ватарпа́сам |
| В. |
ватарпа́с |
ватарпа́сы |
| Т. |
ватарпа́сам |
ватарпа́самі |
| М. |
ватарпа́се |
ватарпа́сах |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ватэрпа́с м., ватарпа́с м. тэх. Wásserwaage f -, -n, Libélle f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ватерпа́с м. грунтва́га, -гі ж., ватарпа́с, -са м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)