Васілі́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Васілі́нкі
Р. Васілі́нак
Васілі́нкаў
Д. Васілі́нкам
В. Васілі́нкі
Т. Васілі́нкамі
М. Васілі́нках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уплі́шчыцца, уплішчуся, уплішчышся, уплішчыцца; зак.

Разм. З цяжкасцю ўлезці, прабрацца куды‑н., праціснуцца. Васілінка моцна трымалася за Тоніну руку.. і адступала ўсё далей ад Сонькі. Яна і там, у фатографа, не стала з ёй побач, але Сонька ўплішчылася бліжэй да Васілінкі, знарок наступіўшы ёй на нагу. Ус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)