вастрасло́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў, м.

Чалавек, які любіць і ўмее вастрасловіць; дасціпны, востры на язык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вастрасло́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вастрасло́ў вастрасло́вы
Р. вастрасло́ва вастрасло́ваў
Д. вастрасло́ву вастрасло́вам
В. вастрасло́ва вастрасло́ваў
Т. вастрасло́вам вастрасло́вамі
М. вастрасло́ве вастрасло́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вастрасло́ў, -ло́ва м. остросло́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вастрасло́ў, ‑слова, м.

Чалавек, які любіць вастрасловіць, дасціпны, востры на язык; жартаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастрасло́ў м. Mensch mit éiner schárfen Zúnge; Wítzbold m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скамаро́х, -а, мн. -і, -аў, м.

1. У Старажытнай Русі: вандроўны акцёр, спявак-музыкант, вастраслоў і акрабат.

2. перан. Пра несур’ёзнага чалавека, які пацяшае іншых сваімі камедыянцкімі, штукарскімі выхадкамі (разм., неадабр.).

|| прым. скамаро́хаў, -ава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

остросло́в вастрасло́ў, -ло́ва м., дасці́пны, во́стры на язы́к; жартаўні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)