вар’я́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вар’я́тка вар’я́ткі
Р. вар’я́ткі вар’я́так
Д. вар’я́тцы вар’я́ткам
В. вар’я́тку вар’я́так
Т. вар’я́ткай
вар’я́ткаю		 вар’я́ткамі
М. вар’я́тцы вар’я́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вар’я́тка ж.

1. сумасше́дшая, умалишённая, поме́шанная;

2. безу́мная, сумасше́дшая;

1, 2 см. вар’я́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вар’я́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да вар’ят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вар’я́тка ж Írrsinnige (sub) f -, -n, Wáhnsinnige (sub) f -, -n, Verrückte (sub) f -, -n, гл вар’ят

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вар’я́т, -а, М -р’я́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Псіхічна хворы чалавек.

2. Пра таго, хто дзейнічае безразважна; шалёны; дзівак (лаянк.).

|| ж. вар’я́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безу́мная сущ. вар’я́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поме́шанная сущ. вар’я́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумасше́дшая сущ. вар’я́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умалишённая сущ. вар’я́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wariatka

ж. вар’ятка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)