Варахо́бкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варахо́бкі
Р. Варахо́бак
Д. Варахо́бкам
В. Варахо́бкі
Т. Варахо́бкамі
М. Варахо́бках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Варахо́бкі ’старыя малавартасныя рэчы’ (КЭС): «збірай свае варахопкі ды ідзі вон з хаты». Да *ворох ’куча, груда’ і суфіксаў ‑oba‑ і ‑ък. Аб суфіксацыі ‑oba‑ гл. SP, 1, 61–62. Пра *ворох Фасмер, 1, 355; Шанскі, 1, В, 168–169. -

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)