ва́пельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ва́пельны |
ва́пельная |
ва́пельнае |
ва́пельныя |
| Р. |
ва́пельнага |
ва́пельнай
ва́пельнае |
ва́пельнага |
ва́пельных |
| Д. |
ва́пельнаму |
ва́пельнай |
ва́пельнаму |
ва́пельным |
| В. |
ва́пельны (неадуш.)
ва́пельнага (адуш.) |
ва́пельную |
ва́пельнае |
ва́пельныя (неадуш.)
ва́пельных (адуш.) |
| Т. |
ва́пельным |
ва́пельнай
ва́пельнаю |
ва́пельным |
ва́пельнымі |
| М. |
ва́пельным |
ва́пельнай |
ва́пельным |
ва́пельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́пельны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вапельні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́пельня, -і, мн. -і, -яў, ж.
Печ для выпальвання вапны ў вапняку.
|| прым. ва́пельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ва́пельнік ’рабочы, што здабывае вапняк, вапну’ (КТС). Да вапельны < вапа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)