ванили́н ванілі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ванілі́н, -ну м. ванили́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ванілі́н ’пахучае рэчыва’ (КТС). З рус. ванилин < ваниль (гл.) (Шанскі, 1, В, 17–18).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)