Verbum

ВАН

(Van),

бяссцёкавае салёнае возера на У Турцыі. Размешчана на Армянскім нагор’і, на выш. 1720 м. Пл. каля 3,7 тыс. км². Глыб. да 145 м. Каля берагоў Вана — вулканы Сюпхан і Немруг. Суднаходства (чыг. паром на лініі Анкара — Тэбрыз). Солеварэнне. На ўсх. узбярэжжы — г. Ван.

т. 3, с. 500

ВАН,

тытул правіцеляў дзяржаў, княстваў у Кітаі і Карэі ў старажытнасці і ў сярэднія вякі.

т. 3, с. 500

ВАН

(Van),

горад на У Турцыі, каля воз. Ван. Адм. ц. іля Ван. Каля 150 тыс. ж. (1990). Чыг. станцыя. Харчовая, цэм. прам-сць.

Узнік у 1-м тыс. да н.э. Да 6 ст. да н.э. пад назвай Тушпа сталіца дзяржавы Урарту. Да 1 ст. да н.э. значны горад Стараж. Арменіі. У 364 разбураны войскамі сасанідскага цара Шапура II. У 10 ст. ў складзе Васпураканскага царства. З 1022 пад уладай Візантыі, пасля — сельджукаў. У 2-й пал. 14 ст. двойчы разбураны войскамі Цімура. З 17 ст. пад уладай Турцыі. У 1-ю сусв. вайну 1914—18 арм. насельніцтва Вана выселена і знішчана тур. ўладамі.

т. 3, с. 500

ВАН ВЭЙК (van Wijk) Нікалас, гл. Вэйк Нікалас ван.

т. 3, с. 501

ВАН ГОГ (van Gogh) Вінсент, гл. Гог Вінсент ван.

т. 3, с. 501

ВАН ДЭЙК (van Dyck) Антоніс, гл. Дэйк Антоніс ван.

т. 3, с. 502

ВАН ЭЙК (van Eyck) Ян, гл. Эйк Ян ван.

т. 3, с. 506