валідо́л, -у, м.

Сасударасшыральны сродак (вадкі або ў таблетках).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валідо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. валідо́л
Р. валідо́лу
Д. валідо́лу
В. валідо́л
Т. валідо́лам
М. валідо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валідо́л, -лу м., фарм. валидо́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валідол 2/573; 9/363

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

валідо́л, ‑у, м.

Лекавы прэпарат (вадкі або ў таблетках), які выкарыстоўваецца для расшырэння сасудаў, заспакаення нервовай сістэмы і папярэджання рвоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валідо́л м. фарм. Validól [vɑ-] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

валідо́л

(ад лац. validus = моцны + -ол)

лекавы прэпарат, здольны расшыраць сасуды і заспакойваць нервовую сістэму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Валідол ’лякарства’ (КТС). З рус. валидол < франц. validol < valide ’здаровы, моцны’ (Шанскі, 1, В, 12).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

валідо́л

(ад лац. validus = моцны + oleum = алей)

лекавы прэпарат, здольны расшыраць сасуды; прымяняецца пры болях у сэрцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

валидо́л фарм. валідо́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)