вальцо́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вальцо́вачны |
вальцо́вачная |
вальцо́вачнае |
вальцо́вачныя |
| Р. |
вальцо́вачнага |
вальцо́вачнай
вальцо́вачнае |
вальцо́вачнага |
вальцо́вачных |
| Д. |
вальцо́вачнаму |
вальцо́вачнай |
вальцо́вачнаму |
вальцо́вачным |
| В. |
вальцо́вачны (неадуш.)
вальцо́вачнага (адуш.) |
вальцо́вачную |
вальцо́вачнае |
вальцо́вачныя (неадуш.)
вальцо́вачных (адуш.) |
| Т. |
вальцо́вачным |
вальцо́вачнай
вальцо́вачнаю |
вальцо́вачным |
вальцо́вачнымі |
| М. |
вальцо́вачным |
вальцо́вачнай |
вальцо́вачным |
вальцо́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вальцо́вачны тех. вальцо́вочный;
в. цэх — вальцо́вочный цех
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вальцо́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да вальцоўкі. Вальцовачная машына. Вальцовачны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., што (спец.).
Пракатваць, прапускаць паміж вальцамі.
В. ліставое жалеза.
|| наз. вальцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.
|| прым. вальцо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вальцо́вочный вальцо́вачны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)