вальва́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вальва́цыя |
вальва́цыі |
| Р. |
вальва́цыі |
вальва́цый |
| Д. |
вальва́цыі |
вальва́цыям |
| В. |
вальва́цыю |
вальва́цыі |
| Т. |
вальва́цыяй вальва́цыяю |
вальва́цыямі |
| М. |
вальва́цыі |
вальва́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ВАЛЬВА́ЦЫЯ
(ад франц. évaluation ацэнка),
вызначэнне каштоўнасці, вартасці замежнай валюты ў нацыянальнай грашовай адзінцы.
т. 3, с. 490
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вальва́цыя
(фр. évaluation = ацэнка)
вызначэнне каштоўнасці іншаземнай валюты ў грашовай адзінцы пэўнай дзяржавы не па яе наміналу, а па вазе змешчанага ў ёй валютнага металу (золата, серабра).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вальва́цыя
(англ. valuation)
вызначэнне вартасці іншаземнай валюты ў нацыянальных грашовых адзінках.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
рэвальва́цыя
(ад рэ- + вальвацыя)
афіцыяльнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або павышэнне яе ў адносінах да валют іншых краін (проціл. дэвальвацыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)