валу́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валу́нны валу́нная валу́ннае валу́нныя
Р. валу́ннага валу́ннай
валу́ннае
валу́ннага валу́нных
Д. валу́ннаму валу́ннай валу́ннаму валу́нным
В. валу́нны (неадуш.)
валу́ннага (адуш.)
валу́нную валу́ннае валу́нныя (неадуш.)
валу́нных (адуш.)
Т. валу́нным валу́ннай
валу́ннаю
валу́нным валу́ннымі
М. валу́нным валу́ннай валу́нным валу́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валу́нны валу́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валу́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да валуноў. Валунная града.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікі камень — абломак горнай пароды.

|| прым. валу́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́лечна-валу́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́лечна-валу́нны га́лечна-валу́нная га́лечна-валу́ннае га́лечна-валу́нныя
Р. га́лечна-валу́ннага га́лечна-валу́ннай
га́лечна-валу́ннае
га́лечна-валу́ннага га́лечна-валу́нных
Д. га́лечна-валу́ннаму га́лечна-валу́ннай га́лечна-валу́ннаму га́лечна-валу́нным
В. га́лечна-валу́нны (неадуш.)
га́лечна-валу́ннага (адуш.)
га́лечна-валу́нную га́лечна-валу́ннае га́лечна-валу́нныя (неадуш.)
га́лечна-валу́нных (адуш.)
Т. га́лечна-валу́нным га́лечна-валу́ннай
га́лечна-валу́ннаю
га́лечна-валу́нным га́лечна-валу́ннымі
М. га́лечна-валу́нным га́лечна-валу́ннай га́лечна-валу́нным га́лечна-валу́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валу́нный валу́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перлю́вій

(ад лац. perlio = прамываю)

рэшткавы грубаабломкавы валунны ці галечны матэрыял на дне рачных далін і яроў, які застаўся пасля размыву розных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)