валкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валкава́ты валкава́тая валкава́тае валкава́тыя
Р. валкава́тага валкава́тай
валкава́тае		 валкава́тага валкава́тых
Д. валкава́таму валкава́тай валкава́таму валкава́тым
В. валкава́ты (неадуш.)
валкава́тага (адуш.)		 валкава́тую валкава́тае валкава́тыя (неадуш.)
валкава́тых (адуш.)
Т. валкава́тым валкава́тай
валкава́таю		 валкава́тым валкава́тымі
М. валкава́тым валкава́тай валкава́тым валкава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Валкава́ты ’сыраваты’ (Касп.). Да *волгловатый < *волглы. Прасл. *vьlgъ ’сыры’. Параўн. рус. волговатый ’вільготны, сыраваты’. Гл. яшчэ вагкаваты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)