валда́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валда́йскі |
валда́йская |
валда́йскае |
валда́йскія |
| Р. |
валда́йскага |
валда́йскай
валда́йскае |
валда́йскага |
валда́йскіх |
| Д. |
валда́йскаму |
валда́йскай |
валда́йскаму |
валда́йскім |
| В. |
валда́йскі (неадуш.)
валда́йскага (адуш.) |
валда́йскую |
валда́йскае |
валда́йскія (неадуш.)
валда́йскіх (адуш.) |
| Т. |
валда́йскім |
валда́йскай
валда́йскаю |
валда́йскім |
валда́йскімі |
| М. |
валда́йскім |
валда́йскай |
валда́йскім |
валда́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГРЫГО́Р’ЕЎ Самуіл
(Самошка),
майстар-цаніннік 2-й пал. 17 ст. Родам з Копысі (Аршанскі р-н). У 1654 узяты патрыярхам Ніканам у Валдайскі манастыр для цаніннай справы, потым на будоўлю Новаіерусалімскага храма ў г. Істра. Працаваў у Аружэйнай палаце ў Маскве. У 1667—68 рабіў кафлі для Каломенскага палаца цара Аляксея Міхайлавіча.
т. 5, с. 477
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)