валасае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валасае́д |
валасае́ды |
| Р. |
валасае́да |
валасае́даў |
| Д. |
валасае́ду |
валасае́дам |
| В. |
валасае́да |
валасае́даў |
| Т. |
валасае́дам |
валасае́дамі |
| М. |
валасае́дзе |
валасае́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Валасае́д ’насякомае, Trichodectidae’ (КЭС). Да волас і есці (БелСЭ, 2, 567).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сабачы валасаед 8/634 (іл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)