валанцё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валанцё́рка валанцё́ркі
Р. валанцё́ркі валанцё́рак
Д. валанцё́рцы валанцё́ркам
В. валанцё́рку валанцё́рак
Т. валанцё́ркай
валанцё́ркаю		 валанцё́ркамі
М. валанцё́рцы валанцё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валанцёрка ж. волонтёрка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

волонтёрка валанцёрка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)