вака́цыі, -цый.

Канікулы.

|| прым. вакацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вака́цыі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вака́цыі
Р. вака́цый
Д. вака́цыям
В. вака́цыі
Т. вака́цыямі
М. вака́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вака́цыі, -цый ед. нет, уст. вака́ции, кани́кулы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вака́цыі, ‑ый; адз. няма.

Уст. Канікулы. Загорская сямігодка была распушчана на два тыдні зімовых вакацый. Колас.

[Фр. vacatio з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́цыі мн Féri¦en pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вака́цыі

(лац. vacatio = вызваленне)

уст. тое, што і канікулы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Вака́цыі ’канікулы’, адз. л. вакацыя (БРС). З польск. wakacja < лац. vacātio (Булыка, Запазыч., 55). Больш верагодным трэба лічыць непасрэднае запазычанне з семінарскай латыні. Параўн. Фасмер, 1, 267.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вака́ции уст. вака́цыі, -цый ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

holiday​2 [ˈhɒlədeɪ] v. BrE адпачыва́ць; право́дзіць во́дпуск, кані́кулы, вака́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

half-term [ˌhɑ:fˈtɜ:m]n. каро́ткія кані́кулы/вака́цыі (у сярэдзіне семестра, чвэрці і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)