вака́нтны, -ая, -ае.

Пра пасаду, службовае месца: свабодны, нікім не заняты.

Вакантная пасада прафесара.

|| наз. вака́нтнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вака́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вака́нтны вака́нтная вака́нтнае вака́нтныя
Р. вака́нтнага вака́нтнай
вака́нтнае		 вака́нтнага вака́нтных
Д. вака́нтнаму вака́нтнай вака́нтнаму вака́нтным
В. вака́нтны (неадуш.)
вака́нтнага (адуш.)		 вака́нтную вака́нтнае вака́нтныя (неадуш.)
вака́нтных (адуш.)
Т. вака́нтным вака́нтнай
вака́нтнаю		 вака́нтным вака́нтнымі
М. вака́нтным вака́нтнай вака́нтным вака́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вака́нтны вака́нтный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вака́нтны, ‑ая, ‑ае.

Свабодны, нікім не заняты. Вакантная пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́нтны vakánt [vɑ-], únbesetzt, frei;

вака́нтная паса́да vakánte [vɑ-] Stélle, fréie Plánstelle; únbesetztes Amt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вака́нтны

(ад вакансія)

свабодны, нікім не заняты (напр. в-ая пасада).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Вака́нтны (БРС). З рус. вака́нтный. Параўн. Рудніцкі, 1, 295.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вака́нтны

(фр. vacant, ад лац. vacans, -ntis = які пустуе, незаняты)

свабодны, нікім не заняты (напр. в-ая пасада).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вака́нтный вака́нтны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vakánt

[v-]

a вака́нтны, во́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)