важа́тая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. важа́тая важа́тыя
Р. важа́тай важа́тых
Д. важа́тай важа́тым
В. важа́тую важа́тых
Т. важа́тай
важа́таю		 важа́тымі
М. важа́тай важа́тых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

важа́тая сущ. вожа́тая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

важа́тая, ‑ай, ж.

Жан. да важаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

важа́тая ж гіст Pioníerleiterin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

важа́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Праваднік, які паказвае шлях тым, хто за ім ідзе.

2. Кіраўнік піянерскага атрада, дружыны.

|| ж. важа́тая, -ай, мн. -ыя, -ых.

|| прым. важа́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вожа́тая сущ. важа́тая, -тай ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пионервожа́тая (пионе́рская вожа́тая) піянерважа́тая, -тай ж. (піяне́рская важа́тая).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фотаальбо́м, ‑а, м.

Альбом для фатаграфій. Збор гербарыяў і калекцый насякомых, падрыхтоўка фотаальбомаў — так вызначыла мэту паходу важатая школы Ніна Іванаўна. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажуры́ць, ‑журу, ‑журыш, ‑журыць; зак., каго.

Крыху або злёгку журыць; журыць некаторы час. Спачатку важатая крыху пажурыла малых шкоднікаў, а потым сказала, для чаго іх паклікалі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)