ухіленне ад ваеннай службы

т. 16, с. 288

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

музей ваеннай гісторыі Рэспублікі Беларусь

т. 11, с. 11

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

музей гісторыі войск беларускай ваеннай акругі

т. 11, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вае́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нны вае́нная вае́ннае вае́нныя
Р. вае́ннага вае́ннай
вае́ннае		 вае́ннага вае́нных
Д. вае́ннаму вае́ннай вае́ннаму вае́нным
В. вае́нны (неадуш.)
вае́ннага (адуш.)		 вае́нную вае́ннае вае́нныя (неадуш.)
вае́нных (адуш.)
Т. вае́нным вае́ннай
вае́ннаю		 вае́нным вае́ннымі
М. вае́нным вае́ннай вае́нным вае́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вае́нны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нны вае́нная вае́ннае вае́нныя
Р. вае́ннага вае́ннай вае́ннага вае́нных
Д. вае́ннаму вае́ннай вае́ннаму вае́нным
В. вае́ннага (адуш.) вае́нную вае́ннае вае́нных (адуш.)
Т. вае́нным вае́ннай
вае́ннаю		 вае́нным вае́ннымі
М. вае́нным вае́ннай вае́нным вае́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

во́інскі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да ваеннай справы, ваеннай службы.

Воінская павіннасць.

Усеагульны в. абавязак.

2. Уласцівы воіну (высок.).

Воінская доблесць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вайско́вец, -ко́ўца, мн. -ко́ўцы, -ко́ўцаў, м. (разм.).

Асоба, якая знаходзіцца на ваеннай службе; ваеннаслужачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акупа́цыя, -і, ж.

Гвалтоўны захоп чужой тэрыторыі ваеннай сілай.

Гады акупацыі.

|| прым. акупацы́йны, -ая, -ае.

Акупацыйныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разру́ха, -і, ДМ -ру́се, ж.

Поўнае расстройства, развал у гаспадарцы, у эканоміцы.

Цяжкі час ваеннай разрухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

arsenal [ˈɑ:sənl] n. арсена́л; склад збро́і і вае́ннай амуні́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)