ваенка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваенны камісар.

|| прым. ваенка́маўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваенка́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваенка́м ваенка́мы
Р. ваенка́ма ваенка́маў
Д. ваенка́му ваенка́мам
В. ваенка́ма ваенка́маў
Т. ваенка́мам ваенка́мамі
М. ваенка́ме ваенка́мах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ваенка́м м. (вае́нны каміса́р) военко́м (вое́нный комисса́р)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваенка́м м Léiter des Wéhrkommandos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вае́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вае́нка вае́нкі
Р. вае́нкі вае́нак
Д. вае́нцы вае́нкам
В. вае́нку вае́нкі
Т. вае́нкай
вае́нкаю		 вае́нкамі
М. вае́нцы вае́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

военко́м (вое́нный комисса́р) ваенка́м, -ма м. (вае́нны каміса́р);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)