вадзяне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вадзяне́е вадзяне́юць
Прошлы час
м. вадзяне́ў вадзяне́лі
ж. вадзяне́ла
н. вадзяне́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вадзяне́ць несов. водяне́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадзяне́ць, ‑ее; незак.

Рабіцца вадзяністым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вадзяне́ць ’напітвацца вадой, разрэжвацца ад вады’ (КЭС). Ад прыметніка вадзя́ны ’з вялікай колькасцю вады’; параўн. вадзя́на ’шмат вады’ (лаг., КЭС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

водене́ть несов. вадзяне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

водяне́ть несов. вадзяне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)